Ostatnią opcją na przetrwanie do sędziwego wieku chorując na SM jest właściwe leczenie. Właśnie dlatego mogą pomóc sporej ilości pacjentów cierpiących na tą chorobę powstrzymać jej postępowanie.Cytat z Wikipedii o przebiegu stwardnienia rozsianego
Przebieg choroby jest trudny do ustalenia na początku choroby. Możliwe jest zatrzymanie się procesu chorobowego jak również dalszy powolny postęp schorzenia. Opisano kilka wzorców przebiegu choroby, a oparte są one na podstawie dotychczasowego jej przebiegu. Rozróżnienie to jest ważne nie tylko ze względu na diagnozę ale także z uwagi na sposób leczenia i ocenę możliwości odpowiedzi leczniczej. W 1996 roku Narodowe Stowarzyszenie Stwardnienia Rozsianego w USA wyróżniło następujące postacie przebiegu SM.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Przebieg_choroby
uznane metody leczenia stwardnienia rozsianego w Wikipedii
Nie ma leku, który pozwoliłby na całkowite zatrzymanie postępu choroby i wyleczenie, jednak dostępnych jest wiele metod leczniczych, które mogą być pomocne. Terapie są zróżnicowane w zależności od typu choroby i występujących objawów. Leczenie pozwala odzyskać funkcje utracone w wyniku rzutu choroby oraz zwolnić rozwój choroby.
Poniższe terapie modyfikujące przebieg choroby zostały zatwierdzone przez zajmujące się tym organizacje, takie jak amerykańska FDA, europejska EMA czy japońska PMDA.
Interferony:
Pochodne ludzkich cytokin, które biorą udział w odpowiedzi odpornościowej.
Interferon beta-1a: (nazwy handlowe: Avonex, Rebif, CinnoVex).
beta-1b: (nazwy handlowe: Betaseron? w Europie i Japonii Betaferon?, Extavia?). Betaseron został dopuszczony przez FDA do leczenia remitująco-nawracającej wtórnie postępującej postaci SM.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Uznane_metody_leczenia
Ilość zachorowań na SM
Stwardnienie rozsiane to choroba, któa może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. Przyczyna choroby nie jest do końca znana, ale są różne spekulacje i podejrzenia, ale póki co nie ma jasnej przyczyny zachorowania na SM. Na tę chorobę w największym grupie ryzyka są kobiety, oraz osoby, które miały niedobory witaminy D w okresie młodości.
Średnio od 2 do 150 na 100 000 populacji może paść ofiarą tej autoimmunologicznej choroby. Nie każdy jej przebieg jest gwałtowny, ale zazwyczaj jest bardzo rozproszony po całym organizmie, stąd też nazwa stwardnienie rozsiane.