leczenie kanałowe pod mikroskopem cieszyn Działy stomatologii
Stomatologia jest na tyle szerokim działem nauki, że konieczne było sklasyfikowanie jej na poszczególne specjalności. Każdy z działów stomatologii zajmuje się czymś innym, różnymi częściami twarzy, zębów i jamy ustnej oraz różnymi wadami, na przykład zgryzu. Podstawowymi specjalnościami stomatologicznymi jest chirurgia stomatologiczna, chirurgia twarzowo-szczękowa, ortodoncja, periodontologia oraz protetyka. Obydwie chirurgie są pokrewne, gdyż zajmują się leczeniem operacyjnym schorzeń jamy ustnej, różnica polega jednak na tym, że skupiają się na różnych częściach okolic przyległych do jamy ustnej. Z kolei ortodoncja jest skupiona na wadach zgryzu, korygując je. Periodontologia zajmuje się leczeniem chorób przyzębia i błony śluzowej, a protetyka ma za zadanie zapewnić normalny zgryz pacjentowi po utracie jego naturalnych zębów.
Stanowią element układu trawienia służąc do
Zęby człowieka (łac. dens ? ząb, l.mn. dentes) ? złożone, twarde twory anatomiczne w jamie ustnej. Stanowią element układu trawienia służąc do odgryzania kęsów i rozdrabniania pożywienia.
Zęby człowieka charakteryzują się: difiodontyzmem (fizjologicznie występują zęby mleczne i zęby stałe), tekodontyzmem oraz heterodontyzmem.
Dziecko o pełnym uzębieniu mlecznym ma 20 zębów (10 w żuchwie i 10 w szczęce) ? 8 siekaczy, 4 kły i 8 trzonowców. Jego wzór zębowy można więc przedstawić następująco:
Siekacze służą do odgryzania kęsów, kły do chwytania, przytrzymywania i rozrywania pokarmu, a przedtrzonowe i zęby trzonowe do jego miażdżenia i rozcierania ułatwiając również tym samym kontakt ?-amylazy z pokarmem.
Oprócz wzoru zębowego zęby człowieka charakteryzuje zgryz. Prawidłowo wszystkie zęby są ułożone w odpowiedniej kolejności i w specyficznej wzajemnej relacji gwarantującej najlepsze pełnienie przez nie swej funkcji przy jak najmniejszym wysiłku oraz obciążaniu narządu żucia (stawów i mięśni). Na prawidłowy zgryz składają się takie czynniki jak nagryz pionowy, nagryz poziomy, symetria łuków zębowych i inne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole
Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole za pomocą włókien ozębnej wnikających do cementu, który pokrywa powierzchnię korzenia. Na szczycie korzenia (apex radicis dentis) znajduje się otwór wierzchołkowy (foramen apicis dentis), przez który przechodzą do i z zęba naczynia krwionośne, naczynia chłonne oraz nerwy, biegnąc w zębie w kanale korzeniowym (canalis radicis dentis) aż do komory zęba. Wewnątrz korzenia znajduje się jeden (zazwyczaj) bądź więcej kanałów o wspólnym lub oddzielnym ujściu. Kanały te mogą oddawać kanały boczne, a przy samym ujściu najczęściej dzielą się na 3 gałęzie tworząc deltę korzeniową inaczej zwaną ramifikacjami Preisswerka-Fishera.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka